جراحی کولون و درمان آن
معمولاً درمان سرطان کولون، جراحی سرطان کولون است.
انواع جراحی های لازم برای سرطان کولون
- برداشتن کولون طرف راست (Right hemicolectomy): برای تومورهای کولون عرضی نزدیک، کولون بالارونده و سکوم.
- برداشتن کولون طرف چپ (Left hemicolectomy): برای تومورهای کولون عرضی دور و کولون پایین رونده.
- برداشتن کولون سیگموئید: برای تومورهای ناحیه سیگموئید
- برداشتن قدامی (Anterior resection): برای تومورهای سیگموئید تحتانی و رکتوم
- برداشتن شکمی-پرینهال Abdomino-perineal (A-S) resection برای تومورهای پایین رکتوم (به فاصله کمتر از ۸ سانتی متری از مقعد)، در این نوع جراحی کولوستومی دایمی تعبیه و مقعد و رکتوم برداشته می شود.
- روش جراحی Hartman: در موارد انسداد روده ای اورژانسی و در جراحی های تسکینی.
- Transanal endoscopic microsurgery: برای جراحی محدود از طریق پروکتوسکوپ در مواردی که جراحی وسیع نیاز نیست.
- Laparoscopic surgery: یک روش کم خطر برای بررسی روده ها
- Endoscopic stenting: جراحی های تسکینی در موارد انسدادهای روده ای ناشی از بدخیمی
هنگام جراحی ناحیه تومورال کولون و مقداری از بافت اطرافش برداشته می شود. غدد لنفاوی اطراف این ناحیه بررسی می شوند تا بتوان مشخص کرد آیا سرطان خارج از کولون گسترش دارد یا خیر.
در اکثر افراد، کولون را می توان بلافاصله بعد از برداشت ناحیه سرطانی، دوباره به هم متصل کرد. به این معنا که فرد می تواند بعد از جراحی، همانند سابق از طریق راست روده و مقعد دفع مدفوع داشته باشد.
در سایر موارد، کولون را نمی توان هنگام جراحی اولیه دوباره به هم متصل کرد. این اتفاق زمانی می افتد که جراح سرطان معده احساس کند که احتمال عفونت زیاد است، یا بافت ها ملتهب هستند و به زمان نیاز است تا بهبود پیدا کند. اگر این گونه باشد، پزشک کولون را به شکافی در سطح پوست شکم متصل می کند و به این شکاف کولوستومی می گویند. کیسه ای روی این کولوستومی قرار می گیرد تا مدفوع را جمع کند. کولوستومی معمولاً موقت است. و دو انتهای کولون را می توان بعد از چند ماه ، گاهی بعد از شیمی درمانی به هم متصل کرد. در سایر موارد کولوستومی دائم است.
زندگی با کولوستومی
داشتن کولوستومی ظاهر بدن را تغییر می دهد که به سختی می توان آن را قبول کرد. هر چند با آموزش ها و حمایت های لازم می توان یک زندگی فعالانه همراه با کولوستومی داشت. یک تیم شامل جراح کولورکتال، انکولوژیست (سرطان شناس) و یک پرستارمی توانند به کسب اطلاعت بیشتر در مورد جراحی ، مراقبت و بهبودی پس از آن کمک کنند.
شیمی درمانی سرطان کولون
شیمی درمانی درمانی است که به منظور توقف یا کاهش رشد سلول های سرطانی انجام می شوند، حتی وقتی تومور سرطانی با جراحی برداشته شد، سلول های سرطانی ممکن است در بدن باقی بمانند و خطر بازگشت بیماری (عود سرطان) را افزایش دهند. در گروهی از افراد شیمی درمانی می تواند این سلول های سرطانی را از بین ببرد و شانس علاج بیمار را افزایش دهد. به این نوع درمان، تکمیلی (ادجونت Adjuvant) گفته می شود که به این معناست که درمان بعد از جراحی انجام شده است.
بیشتر درمان ها ترکیبی از داروهای مختلف شیمی درمانی هستند که طبق دستور خاص و در روزهای خاصی به بیمار داده می شوند. بیشتر داروها در ورید تزریق می شوند (درون وریدی) ، ولی گاهی یک داروی خاص به صورت قرص خوراکی تجویز می شود. صرف نظر از رژیم دارویی که مصرف می شود بیشتر رژیم های تکمیلی برای سرطان کولون حدود 6 ماه طول می کشند.
تیم درمانی، داروهای شیمی درمانی مناسب فرد، طول درمان و عوارض درمان را برای بیمار توضیح خواهند داد:
شیمی درمانی برای اکثر بیمارانی که در مرحله III سرطان کولون (گسترش به غد لنفاوی) و گروهی از بیمارانی که گسترش به غدد لنفاوی آن ها منفی است ولی تمام دیواره کولون درگیر شده است تجویز می شود.
معمولاً شیمی درمانی برای افرادی که در مرحله I سرطان کولون هستند (سرطان در دیواره ی روده پخش نشده است) توصیه نمی شود.
قبل از آن که شیمی درمانی بیمار شروع شود، مهم است فرد در مورد عوارض احتمالی و فواید درمان با پزشک خود صحبت کند.
گاهی، فایده این درمان کاملاً بر عوارض احتمالی آن (اسهال، استفراغ، ریزش مو و آسیب های عصبی) غلبه می کند. همه افراد هم دچار این عوارض نمی شوند.
در سایر موارد کم بودن فایده شیمی درمانی به قبول عوارض احتمالی آن برتری ندارد.
جهت نوبت دهی وقت مشاوره و ویزیت می توانید با شماره مطب جناب آقای دکتر عباس-علی بخشی جراح تیروئید، پستان و سرطان تماس حاصل فرمایید.
۰۲۱-۶۶۱۲۶۰۶۵
۰۲۱-۶۶۱۲۶۰۴۴
بدون دیدگاه