خانمی 31 ساله هستم که سال گذشته عمل جراحی کنسر پاپیلاری تیروئید انجام دادم. در بررسی سونوگرافی اخیر یک غده ی لنفاوی درگیر در گردن من گزارش شده است، آیا من حتما بایستی جراحی انجام دهم یا راههای دیگری هم وجود دارد؟
اگر جراحی قبلی شما فقط محدود به تیروئید بوده بهتر است عمل جراحی برداشتن غدد لنفاوی به صورت جراحی انجام شود اما اگر شما قبلاً غدد لنفاوی گردن را برداشته اید ولی یکی از غدد لنفاوی به هر علتی باقیمانده یا عود کرده می توانید از روش های جایگزین مانند تزریق الکل به داخل غدد لنفاوی و یا روش RF استفاده نمائیم.
لمس توده در سینه راست بیمار خانم 28 ساله ای با سابقه ی مشاهده توده در سینه و عمل جراحی برداشت کامل توده (به گفته خود بیمار)، به علت لمس توده ای در سینه راست خود مجدداً به دکتر مراجعه کرده است. بیمار vital sign نرمال دارد، درد، ترشح، تغییر رنگ یا سابقه ای از مشکل خاصی ارائه نمی دهد.
سوابق بیمار را مطالعه میکنیم: برداشت فیبروآدنوم به علت درخواست بیمار و داشتن نگرانی، آخرین ماموگرافی برای 2 ماه قبل است و مشکلی وجود ندارد و آزمایش خون هم نرمال است، با سوال متوجه می شویم که توده را 3 روز قبل لمس کرده است، نشانی از درد، خارش، محدودیت حرکت و ترشح در سینه ها ندارد. سابقه ی بیماری به جز فیبروآدنوم قبلی ندارد. دارویی مصرف نمی کند، سابقه ی بیماری خاصی ندارد، در معاینه توده ای کوچک با قوام مشخص در سینه راست قابل لمس است، درد ندارد، ترشح ندارد، تغییر رنگ ندارد، توده اندکی متحرک است، با توجه به استرس مریض و برای کنترل بیش تر درخواست ماموگرافی و سونوگرافی می دهیم.
1- احتمال خطر خاصی وجود ندارد ولی با ماموگرافی اندازه و گستردگی و... توده را چک می کنیم، اگر مشکل خاصی نبود پیگیری هر 6 ماه یک بار کافی است و نیازی به عمل نیست.
2- اگر بیمار ناراحتی راجع به تومور ندارد( مثلاً درد) نیاز به مصرف دارویی خاصی نیست و مشکلی برای بیمار ایجاد نمی شود اما اگر توده بعداً بزرگ تر شد و مریض دچار استرس و اضطراب شد می توان به جراحی هم فکر کرد.
3- این توده ربطی به حاملگی ندارد و مشکلی برای حاملگی ایجاد نمیکند.
غده آدرنال یا فوق کلیه، در بالای کلیه ها قرار دارد و وظیفه ی آن ترشح هورمون های مهمی مثل کورتیزول، آدرنالین و آلدسترون می باشد. گاهی غده فوق کلیه دچار پرکاری یا دچار رشد فزاینده ی تومورال می شود که نتیجه آن افزایش ترشح هورمون های مذکور است. البته گاهاً تومورهای آدرنال هیچگونه ترشحی هم ندارند و فقط به علت بزرگ شدن بیش از حد خود را نشان می دهند.
از بیماری های مهم غده ی آدرنال می توان به بیماری کوشینگ (پرکاری فوق کلیه که منجر به افزایش ترشح کورتیزول می شود)، فئوکروموسیتوم (پرکاری فوق کلیه که منجر به افزایش ترشح کاتکول آمین ها و متانفرین می شود) نام برد. در صورت بروز هر کدام از بیماری های آدرنال درمان اصلی خارج کردن غده بیمار به وسیله جراحی است. امروزه بیشتر جراحی های آدرنال به صورت لاپاروسکوپی قابل انجام است مگر در موارد تومورهای بزرگ و پیشرفته.
پس از تشخیص کنسر معده اولین اقدام انجام CT SCAN است. CT SCAN که به صورت خوراکی و تزریقی از قفسه سینه و شکم و لگن انجام می دهیم. بیماری در موارد پیشرفته با انجام این کار توسط جراح سرطان معده مشخص می شود.
آیا در صورتی که CT SCAN یافته ی خاصی به نفع پیشرفته بودن تومور نشان ندهد، می توان به قطعیت گفت که تومور در مرحله اولیه است؟
در جواب این سوال باید گفت که CT SCSN در تشخیص غدد لنفاوی درگیر و عمق تومور حساسیت کافی را ندارد و لذا از ابزار دیگر به نام آندوسونوگرافی برای رفع این نقیصه استفاده می کنیم. پس اقدام بعدی ما در بیمارانی که CT SCAN شکمشان به ظاهر نرمال است انجام آندوسونوگرافی است. بدیهی است اگر غدد لنفاوی درگیر و یا عمیق بودن تومور با این روش مشخص شد ما بیماری را پیشرفته تلقی می کنیم.(پیشرفته بودن بیماری الزاماً علامت لاعلاج بودن بیماری نیست) بلکه نشانه ی این است که احتمالاً درمان شدیدتری لازم است و این بیماران از عود بیشتری برخوردارند.
در مواردی که بیماری را پیشرفته تلقی کنیم درمان اول جراحی نیست بلکه ابتدا بیماران را شیمی درمانی می کنیم و سپس از جراحی برای درمان استفاده می کنیم.