نوع درمان کنسر برست بر اساس مرحله یا stage کنسر، زیرگروه بیولوژیکی کنسر و وضعیت سلامتی بیمار تعیین می گردد که بر این اساس تست های آزمایشگاهی و تصویربرداری انجام می شود. درمان به دو صورت جراحی و غیر جراحی صورت می پذیرد. درمان های غیرجراحی شامل رادیوتراپی، کموتراپی ادجوانت و نئوادجوانت، درمان آنتی استروژن و Anti-HER-2/neu است. از داروهای آنتی استروژنی میتوان به تاموکسیفن و رالوکسیفن اشاره کرد، Trastuzumab از داروهای متعلق به گروه Anti-HER-2/neu می باشد. درمان جراحی شامل جراحی با حفظ برست یا BCT (Breast Conserving Therapy) و ماستکتومی است.

درمان کنسر برست در مراحل اولیه  (Stage I, IIA, IIB) ترجیها جراحی با حفظ برست یا BCT به همراه رادیوتراپی با یا بدون کموتراپی است. BCT در زنان با موتاسیون  ژن BRCA به دلیل ریسک ایجاد کنسر در طول عمر توصیه نمی شود، در موارد زیر بهتر است BCT انجام نشود: سابقه رادیوتراپی قبلی در قفسه سینه، مثبت بودن مداوم حاشیه جراحی از نظر کنسر، بیماری multicentric، اسکلرودرمی و لوپوس. برای بیشتر بیماران مبتلا به برست کنسر در مراحل اولیه، بازسازی برست میتواند در زمان ماستکتومی انجام شود. بیماران با کنسر نود-مثبت، کنسرهای با اندازه بیشتر از 1cm، و کنسرهای نود-منفی بزرگتر از 0.5cm اگر فاکتورهای پیش آگهی بد را داشته باشند کاندید کموتراپی ادجوانت هستند.

جهت بیماران با مراحل پیشرفته بیماری (Stage IIIA, IIIB) جراحی به همراه رادیوتراپی و کموتراپی توسط جراح سرطان سینه توصیه می شود. کموتراپی نئوادجوانت (قبل از عمل) در این بیماران به خصوص در مواردی که ER منفی دارند انجام می شود. جراحی که برای این بیماران انجام می شود رادیکال ماستکتومی مودیفیه (Modified Radical Mastectomy). کموتراپی برای حذف بیماری از مناطق دوردست و رادیوتراپی برای کنترل همان ناحیه انجام می شود.

در بیماری با Stage IV یا بیماری متاستاتیک، درمان قطعی وجود ندارد و اقادامات درمانی جهت افزایش کیفیت زندگی و Survival بیمار انجام می شود. ترجیها درمان در این بیماران درمان آنتی استروژن است. کاندید مناسب درمان آنتی استروژن بیمارانی هستند که رسپتور این هورمون را دارند و بیماریشان تهدید کننده حیات نیست. برعکس، کموتراپی برای بیمارانی مناسب است که گیرنده استروژن در ایشان منفی است.