نکاتی در مورد بیماری گریوز

1- پرکاری تیروئید می تواند دلایل مختلفی مانند گریوز و مولتی ندولر داشته باشد.

2- تست TSH در هیپرتیروئیدی و ارزیابی درمان مناسبترین روش است.

3- اندازه گیری FT4 در مراحل اولیه هیپرتیروئیدی می تواند کمک کننده باشد.

4- آنتی بادی ضد تیروئید در هاشیموتو، گریوز و گاهاً MNG بالا می رود.

5- گریوز (گواتر توکسیک منتشر ) شایعترین علت هیپرتیروئیدی می باشد.

6- گریوز یک بیماری اتوایمیون است که در آن آنتی بادی هایی به نام TSI پدید می آیند که عملکرد شبیه به TDH دارند.

7- گریوز در خانمها 5 برابر شایعتر از آقایان است.

8- گریوز می تواند با بیماریهایی ماندد دیابت  نوع یک، میاستنی گراوین و آدیسون همراهی داشته باشد.

9- یافته های آزمایشگاهی در بیمار مبتلا به گریوز شامل کاهش TSH و افزایش T4,T3 می باشد.

10- معمولاً افراد مسن مبتلا به گریوز تحت درمان رادیواکتیو و افراد جوان تحت درمان جراحی قرار می گیرند.

11- کنترل گریوز با جراحی سریع تر است و احتمال هیپوتیروئیدی بعذ از عمل نیز کمتر است.

12- درمان رادیواکتیو در بیمارانی مناسب است که اندازه گواتر کوچک است و بیماری بدنبال درمان طبی دوباره عود کرده است و یا امکان درمان طبی و جراحی توسط پزشک جراح تیروئید برای بیمار وجود ندارد.

درباره گریوز بیشتر بدانیم

بیماری گریوز (Graves) نوعی اختلال در سیستم ایمنی بدن است که موجب تولید بیش از حد هورمون ‌های تیروئید می‌شود.

در این بیماری  به دلایل ناشناخته بدن آنتی بادی­هایی را بر علیه گیرنده های سطحی غشا سلولهای غده تیروئید که وظیفه تولید هورمون را بر عهده دارند، ترشح می کند. فعالیت غده تیروئید به وسیله ترشح هورمون تنظیم کننده غده هیپوفیز در مغزکنترل می شود اما در این بیماری آنتی بادی­های تولید شده توسط سیستم ایمنی بدن، نقش هومون تنظیم کننده غده تیروئید را ایفا می کنند و باعث ترشح بیش از حد هورمون تیرویید می شوند و علایم ناشی از افزایش این هورمون در بدن بصورت بیماری بروز می کند .

هورمون ‌های تیروئید روی سیستم ‌های مختلفی از بدن تاثیر می‌گذارند، بنابراین علائم و نشانه‌ های بیماری گریوز نیز بالطبع زیاد و متنوع است. هر فردی ممکن است به بیماری گریوز مبتلا شود، اما این عارضه در خانم ها و افراد زیر چهل سال شایع تر است.

علائم اختصاصی گریوز

• گواتر

در بیماری گریوز، غده تیروئید به صورت منتشر به میزان ۳-۲ برابر بزرگ می‌شود. تیروئید قوام سفتی دارد و ممکن است تریل یا برویی بر روی آن وجود داشته باشد.

• مشکلات چشمی یا افتالموپاتی گریوز

علایم افتالموپاتی عبارتند از: احساس شن ریزه و ناراحتی و اشک ریزش چشم، بیرون‌زدگی چشم یا پروپتوز در بیماران، ادم اطاف چشم، قرمزی صلبیه، کموزیس، دوبینی و تحت فشار قرار گرفتن عصب بینایی یا اپتیک که شدیدترین علامت افتالموپاتی گریوز است.

شدیدترین تظاهر افتالموپاتی، فشرده شدن عصب اپتیک در انتهای حفره چشم است که سبب ادم پاپی، نقائص میدان دید و در نهایت نابینایی می‌شود.

• مشکلات پوستی یا درموپاتی

همیشه با افتالموپاتی متوسط تا شدید همراهی دارد. درموپاتی به طور شایع در قدام و سطوح طرفی بخش پایینی ساق پا ایجاد می‌شود و نام دیگرش ادم پره تیبیال است.

ممکن است پس از تروما در دیگر نقاط بدن نیز ایجاد ضایعه تیپیک به صورت یک پلاک غیرالتهابی و سفت به رنگ صورتی یا ارغوانی تیره و نمای پوست پرتقالی ایجاد شود. همچنین ممکن است تمام ساق و پا را درگیر کند و نمای فیلی شدن یا الفانتیازیس را تقلید نماید.

• آکروپاچی تیروئیدی

در واقع نوعی کلابینگ در انگشتان است و معمولا همراه با درموپاتی رخ می‌دهد.

تشخیص بیماری گریوز

معاینات فیزیکی و بررسی علائم و نشانه‌های این بیماری در بدن و همچنین سابقه خانوادگی و ژنتیکی باید مورد بررسی قرار گیرد. در صورت شک به بیماری گریوز می­توان از موارد زیر استفاده کرد.

1. آزمایش خون

نتیجه آزمایش خون به پزشک کمک می‌کند تا سطح هورمون‌های تحریک کننده تیروئید و سطح هورمون‌های تیروئید بدن شما را بررسی کند. خون افراد مبتلا به گریوز دارای سطح پایین‌تری از هورمون TSH و سطح بالاتری از هورمونهای تیروئیدی، نسبت به افراد عادی است. همچنین ممکن است پزشک برای شما آزمایش دیگری برای اندازه‌گیری سطح یک آنتی‌ بادی که به عنوان عامل بیماری گریوز شناخته می‌شود درخواست کند.

2. آزمایش جذب ید رادیواکتیو

بدن شما برای تولید هورمون تیروئید نیاز به ید دارد. در این آزمایش با وارد کردن مقدار کمی ید رادیواکتیو به بدن فرد و سپس اندازه‌گیری آن در غده تیروئید توسط دوربین‌های مخصوص، پزشک می‌تواند سرعت جذب ید توسط غده تیروئید را در بدن بیمار تخمین بزند. میزان ید رادیواکتیو جذب شده توسط تیروئید، می‌تواند مشخص کند که پرکاری تیروئید در بدن فرد به دلیل بیماری گریوز بوده یا علت دیگری دارد.

3. سونوگرافی

در سونوگرافی، از امواج صوتی با فرکانس بالا، برای تصویربرداری از ساختارهای داخلی بدن استفاده می‌گردد. در صورتی که غده تیروئید بزرگ شده باشد، در سونوگرافی مشخص خواهد شد. برای افرادی مانند زنان باردار که نمی‌توانند تحت آزمایش جذب ید رادیواکتیو قرار گیرند، سونوگرافی کاربردی ترین روش است.

4. تصویر برداری

در صورتی که پزشک با استفاده از روش‌های بالینی، به صورت دقیق متوجه وجود بیماری گریوز نشود، ممکن است روش‌های تصویر برداری خاصی مانند ام آر آی یا سی‌تی اسکن را برای فرد درخواست کند.

درمان گریوز

هدف از درمان، کنترل فعالیت بیش از حد غده تیروئید است، سه روش برای درمان پرکاری تیروئید ناشی از بیماری گریوز وجود دارد. این سه روش عبارتند از:

• درمان دارویی

برای کنترل تپش قلب، تعریق و بی قراری تا زمانی که پرکاری تیروئید کنترل شود، از داروهای بتا بلوکر مثل پروپرانولول استفاده می شود

• درمان به وسیله ی ید رادیو اکتیو

برخی شواهد دلالت بر آن دارد که ممکن است پس از درمان پرکاری تیروئید با روش استفاده از ید رادیواکتیو، علائم چشمی بیماری بدتر شود. از این رو برخی متخصصان ترجیح می دهند این نوع درمان را برای کسانی که چشمان آنها در وضعیت بسیار بدی است انجام ندهند. در برخی مراکز درمان علایم چشمی ناشی از پر کاری تیروئید با استفاده از رادیوتراپی تا اندازه ای موفقیت آمیز بوده است.

درمان به روش جراحی

بیماری گریوز معمولا به درمان خوب جواب  می دهد، اگرچه عمل جراحی غدد تیرویید یا درمان با ید رادیو اکتیو معمولا باعث کمکاری تیروئید می شود. در صورتی که مقدار دوز داروی هورمون جایگزین تیروئید به صورت درست و صحیح داده نشود، کم کاری تیروئید ممکن است منجر به عوارضی مانند افسردگی، افزایش وزن و پوکی استخوان شود

مراقبت های لازم پس از جراحی تیروئید

درمان بیماری چشمی به اندازه درمان پرکاری تیروئید رضایت بخش نیست. تصور می شود سیگار کشیدن باعث وخیم تر شدن بیماری شود. به همین ترتیب کنترل ضعیف بیماری پرکاری تیروئید نیز باعث بدتر شدن آن می شود. بنابراین باید سیگار کشیدن را به طور کامل ترک کرد. در صورتی که اگر چشمان بیمار خشک هستند و یا حتی آب اضافی دارند می توان طبق تجویز پزشکان از  قطره های اشک مصنوعی استفاده کرد.

همچنین بهتر است در هوای آفتابی از عینک آفتابی (عینک دودی) استفاده نمود. در کسانی که بیماری آنها شدیدتر است و بینایی آنها تهدید می شود ممکن است نیاز به درمان با یک داروی استروئیدی همانند «پردنیزولون » باشد. این دارو باعث می شود آب جمع شده در پشت کره ی چشم جذب شود.

راه حل دیگر آن است که شاید بتوان با جراحی و برداشتن بخشی از دیواره کاسه­ی چشم، فشار وارد بر پشت کره ی چشم را کاهش داد.

جهت ویزیت و ارتباط بیشتر میتوانید با شماره مطب جناب دکتر علی بخشی تماس حاصل فرمایید.

۰۲۱-۶۶۱۲۶۰۶۵

۰۲۱-۶۶۱۲۶۰۴۴